Zonnebloemenzee (Jennifer Vrielinck)

Korte inhoud

Het boek ‘Zonnebloemenzee’ beschrijft een greep uit het leven van vier tieners. Ze komen elk uit een verschillende sociale klasse en ze hebben elk een andere visie op het alledaagse leven. Via blogs en dagboekfragmenten kom je als lezer meer te weten over het doen en laten van de vier personnages Xavier, Karim, Solange en Ferguut. De diefstal van de fiets van Ferguut is de rode draad doorheen de verschillende denkwerelden van de tieners. Doorheen het boek wordt duidelijk dat de vier tieners onbewust met elkaar verwant zijn, ook al zijn ze één voor één verschillend. 

Situering

 Het verhaal speelt zich af in Brugge, waar de vier jongeren wonen en naar school gaan. Ze zitten allen in het lager secundair onderwijs. Het is duidelijk dat alle vier de personages anders omgaan met hun ontluikende puberteit, en hierdoor zichzelf en de maatschappij in vraag stellen. Zo zijn Karim en Ferguut aanvankelijk beste vrienden, doch zie je via de blogs dat de band tussen hen op enkele maanden tijd danig afzwakt. Karim, de aanvankelijke extravert, wordt introverter, en Ferguut, de denker, stelt zich open voor een nieuwe vriendschap met Solange.

Thematiek

 Het hoofdthema van dit boek is de groei naar volwassenheid: enerzijds de schoonheid, het zorgeloze, en anderzijds de problemen en het gevoel te willen wegvluchten van deze wereld. Het wegfietsen (zelfs door weer en wind) komt steeds terug en weerspiegelt de drang naar vrijheid die de tieners koesteren. Verdere neventhema’s zijn bestaande vriendschappen die verzwakken, nieuwe vriendschappen die evolueren naar verliefdheid, winnen en verliezen, afscheid nemen… 

Eigen mening

Het boek heeft een originele en moderne opvatting. Bloggen om de gebeurtenissen te beschrijven die je wil delen, en dagboekfragmenten om aan te tonen dat de info gevoeliger is en eigenlijk niet geschikt is voor publicatie.  De fragmenten van verschillende personages worden duidelijk afgebakend en gedateerd, maar toch is het niet evident –zeker niet in het begin- om je hoofd erbij te houden. Gebeurtenissen worden via de verschillende blogs beschreven en zijn verweven met elkaar, waardoor je als lezer niet direct weet welk personage welke link met welke gebeurtenis heeft. Daardoor ben ik van mening dat het voor de jonge adolescent zeker geen gemakkelijk boek is.

Clichés worden in het boek niet geweerd. Solange is knap, heeft blond lang haar (jawel), en is altijd giechelend samen met haar beste vriendin. Xavier wordt geprofileerd als de hangjongere die een slechte jeugd heeft gekend en dat ook als excuus gebruikt om zijn huidige gedrag goed te praten. Hij wil steeds imponeren, en komt geregeld in aanraking met justitie en politie. Het eeuwenoude cliché ‘een grote mond en een klein hartje’ typeert Xavier. Zeer te smaken vond ik de passage waarbij Xavier het aanvraagt met Solange via een verkreukeld papiertje. Het bracht me zelf terug naar mijn jeugdjaren waarin een GSM onbestaande was en ik nog heuse liefdesbrieven schreef.  Ook de hartsvriendin van Solange, die in elke zin die ze uitspreekt wel een vloek of een scheldwoord parkeert,  deed mij met momenten glimlachen. Het maakt het boek ook wat ‘luchtiger’ om te lezen.

De zonnebloemen keren regelmatig terug doorheen het boek en staan voor al het moois in de maatschappij, de kleine dingen die vrolijkheid brengen. De auteur besteedt veel aandacht aan gedetailleerde beschrijvingen waardoor je haast de sfeer proeft en smaakt. Het was een boek, dat mij met momenten deed mijmeren over mijn adolescentiejaren in de secundaire school. Het geheel leest vlot, maar ik vind het niet echt een boek dat je moet gelezen hebben.